Radzyński Rocznik Humanistyczny

Portal Kozirynek

Edycja IV – 2014

NOMINACJE

1. D. Leszczyńska, T. Młynarczyk, Walizka Józefa Karłowicza, Radzyń Podlaski 2013.
2. D. Magier, Czas bolszewika, Sowiecka okupacja Radzynia w sierpniu 1920 r. w relacjach świadków, Radzyń Podlaski 2014.
3. D. Magier, P. Żochowski, Areszt Urzędu Bezpieczeństwa w Radzyniu Podlaskim. Dokumentacja fotograficzno-naukowa, Radzyń Podlaski 2014.
4. E. Oworuszko, Pozostałości księgozbioru Potockich z Radzynia w zbiorach Biblioteki Narodowej w Warszawie, „RRH”, t. 12 (2014), s. 61-96.
5. P. Szkurłatowicz (red.), Szkice z dziejów Kąkolewnicy i okolic, Radzyń Podlaski 2014.
6. E. Wilkowski, NSZZ Solidarność w Radzyniu Podlaskim w latach 1980-1989, RRH T. 12 2014, s. 175-212.

LAUREACI

Miejsce I i tytuł Bakałarza Radzyńskiego 2014 otrzymali egzekwo:

– Dariusz Magier i Paweł Żochowski za publikację cyfrową: Areszt Urzędu Bezpieczeństwa w Radzyniu Podlaskim. Dokumentacja fotograficzno-naukowa, Radzyń Podlaski 2014

Od lewej laureaci konkursu: Tomasz Młynarczyk, Dominika Leszczyńska, Paweł Żochowski, Dariusz Magier, Eugeniusz Wilkowski, prezes Radzyńskiego Stowarzyszenia Inicjatyw Lokalnych Józef Korulczyk, sekretarz Kapituły Konkursu Bakałarz Radzyński Agnieszka Gątarczyk i poseł na Sejm RP Marcin Duszek.

Uzasadnienie:
„Można przyjąć, że praca ta stanowi początek zadania, które postawili przed społecznością radzyńską jej autorzy, a zadanie to ma coraz więcej zwolenników. Tym zadaniem jest godne upamiętnienie miejsca kaźni ofiar okupacją niemieckiej i sowieckiej w dawnym budynku Gestapo, potem UB w Radzyniu. Pomysł Darka Magiera sporządzenia listy członków antykomunistycznego podziemia zbrojnego powiatu radzyńskiego, którzy przewinęli się przez radzyński areszt, przyniósł niezwykle interesujące rezultaty w postaci multimedialnej publikacji. Okazuje się, że na podstawie istniejącej dokumentacji archiwalnej udało się zidentyfikować prawie 90% więzionych żołnierzy, ale tylko z dwóch cel radzyńskiego aresztu. Do przebadania zostało jeszcze trzy cele. Źródłem do identyfikacji była zaledwie inskrypcja na ścianie. Dzięki tej pracy część patriotów ziemi radzyńskiej zostało przywróconych pamięci, jednak wciąż zostaje jeszcze wiele do zrobienia. Publikacja jest bogato ilustrowana zdjęciami więziennych inskrypcji autorstwa Pawła Żochowskiego. Zdjęcia, które utrwaliły stan obecny, pozwalają czytelnikowi zajrzeć do celi i ujrzeć tragizm tego miejsca”.

– Dominika Leszczyńska i Tomasz Młynarczyk za książkę: Walizka Józefa Karłowicza (Radzyń Podlaski 2013)

Uzasadnienie:
„Nagrodzona publikacja jest wynikiem wielkiej pasji, zamiłowania do fotografii, historii i ciężkiej pracy nad drobiazgowym odtwarzaniem szczegółów. Dzięki jej autorom stało się coś, co prawie wszystkim wydawało się niemożliwe. Najbardziej znanemu fotografowi radzyńskiemu, ale tylko ze swoich zdjęć, Józefowi Karłowiczowi, autorzy przywrócili jego postać, życiorys, rodzinę a wszyscy Radzynianie mogli zajrzeć do jego roboczej niedużej walizki. Album ten przyniósł rozgłos autorom i Radzyniowi w całym regionie a duża grupa mieszkańców odnalazła na kartach albumu swoich najbliższych. W tej książce świat sprzed lat ożywa, staje się dotykalny i realny. Album ten to nie tylko wizytówka wydawnicza Radzynia, ale też doskonały portret zbiorowy miasta i mieszkańców w pierwszej połowie XX w.”

Miejsce II otrzymał Dariusz Magier za książę Czas bolszewika. Sowiecka okupacja Radzynia w sierpniu 1920 r. w relacjach świadków (Radzyń Podlaski 2014).

Uzasadnienie:
„Ta niewielka, zdawać by się mogło, publikacja niesie ze sobą ważne treści z powodu wypełnienia pewnej luki w historii regionalnej. Zabieg edytorski polegający na opublikowaniu zeznań świadków z procesu sądowego przeciwko współorganizatorom zaledwie tygodniowej okupacji sowieckiej w sierpniu 1920 r . w Radzyniu Podlaskim, oskarżonym o kolaborację z bolszewikami, sprawia, że to świadkowie opowiadają historię życia codziennego w Radzyniu po okupacją a autor uzupełnia ją komentarzami. Całość opatrzona zdjęciami Mirosława Koczkodaja i Tomasza Młynarczyka z inscenizacji najazdu bolszewickiego na Radzyń z 2009 r. stanowi cenną pozycję bibliograficzną i dydaktyczną”.

Miejsce III zajął Eugeniusz Wilkowski za artykuł NSZZ Solidarność w Radzyniu Podlaskim w latach 1980-1989, opublikowany na łamach naszego rocznika w tomie 12.

Uzasadnienie:
„Jest to najszersza i najlepsza dotychczas praca o strukturach i ludziach radzyńskiej Solidarności. W sposób bardzo interesujący autor udowadnia, że w Radzyniu, tak jak w całej Polsce już na początku lat 80-tych, zaczęło kształtować się i rosło w siłę społeczeństwo obywatelskie poprzez stosowanie formy obywatelskiego nieposłuszeństwa. Artykuł wnosi szeroką i uporządkowaną wiedzę, opartą nie tylko na źródłach ale też i relacjach świadków i uczestników tworzącej się opozycji i jej działań do przełomu w roku 1989. Cennym walorem artykułu m. in., oprócz np. treści haseł antykomunistycznych, jest przytaczanie nazwisk ludzi przeciwstawiających się ówczesnej władzy, w dużej mierze znanych Radzynianom, z ich obecnej działalności politycznej i nie tylko. To mikrohistoria, którą tylko Radzynian może czytać z wypiekami na twarzy”.